Denkleştirme Esası Ve Denkleştirme Esasına Dayalı Çalışma Karşılığı Ücretli İzin Prosedürleri

Denkleştirme Çalışması ve Denkleştirme Esasına Dayalı Çalışma Karşılığı Ücretli İzin Nasıl Uygulanır?

Tarafların yazılı anlaşması veya çalışanın yazılı rızası ile haftalık olağan çalışma süreleri, haftanın çalışma günlerine eşit olarak dağıtılmadan, yoğunlaştırılmış iş günleri veya (genellikle) haftaları biçiminde yapılan bir çalışmadır. Bir denkleştirme döneminde (en fazla iki aylık dönem, bazı hallerde dört aya kadar çıkabilir, lütfen açıklama ve uyarıları okuyunuz) yapılan çalışmanın o dönemde yapılması gereken olağan çalışma saatlerini geçmemesi gerekir. Aksi takdirde fazla çalışma uygulaması gündeme gelecektir. Denkleştirmede en önemli özellik, çalışılan saatlerin karşılığında çalışılmayan saatlerin denkleştirme dönem içinde birebir denkleştirilebilmesidir. Fazla çalışma karşılığında verilen serbest zaman %50 fazla bir zamanı içermesi gerektirdiği halde, denkleştirmede denklik birebir sağlanır. Normal çalışma saatlerini aşan her saat, o kadar serbest saat olarak karşılık görür.

Denkleştirme esasını ilk kez uygulayacak olan işyerlerinde uygulamaya ilişkin tüm detayları çalışanlara bildirmek ve duyurmak yerinde olabilir.

Uygulama Adımları:

1.  Konuyla ilgili Eczacı tarafından alınan kararın ilanı ve muvafakat almak bakımından çalışana bireysel bildirimi ve çalışanın onayının alınması ile prosedür başlar.  (Ref. İşin Düzenlenmesine İlişkin Şahsi Bildirimler,- Denkleştirme Uygulaması İlanı)

2.  Eczacı tarafından yapılan bu bildirimler ve onayları özlük dosyasında saklar.

3.  Denkleştirme çalışmasının (planlı çalışmalarda) zamanı, dönemi, çalışma gün ve saatleri Eczacı tarafından belirlenir. Bununla birlikte eğer denkleştirme uygulaması planlı değil ise, genel bir denkleştirme çalışması yapılacak ise bu takdirde plan, zaman, saatler belirlemek yerine genel kuralların belirlenmesi ve ilan edilmesi yeterli olacaktır. Bu amaçla  Denkleştirme Usulü Çalışma Yönergesi genel bir işyeri düzenleyici evrakının kullanılmasında yarar vardır.

4.  Planlı çalışmalarda denkleştirme çalışması çizelgesi, belli bir süre (örneğin en geç bir hafta) önce Eczacı tarafından kapsamdaki çalışanlara duyurulur. (Ref. İşin Düzenlenmesine İlişkin Şahsi Bildirimler)

5.  Denkleştirme çalışmasına uyulup uyulmadığının kontrolü ile bordro/puantaj uygulamaları mevzuata uygun olarak Eczacı tarafından haftalık, aylık ve nihayetinde iki aylık olarak yapılır. İki aylık dönemlerde kesinleştirilecek denkleştirme çalışmaları, denkleştirme uygulamalarının kurallara uygun olarak uygulanıp uygulanmadığı, şeffaflık/açıklık prensipleri bakımından arzu edilir ise her birimde ayrı ayrı ilan edilebilir. Zorunlu olmamakla birlikte ilan edilmek dışında, personel merak ettiğinde bu uygulama detayları ve puantajların çalışanlara açıklanması gerekir.

Denkleştirme Esasında Çalışanın Talebi İle Ücretli İzin (Serbest Zaman) Prosedürü

Denkleştirme çalışması eğer bir defalığa mahsus ve çok kısa bir süreliğine uygulanıyor ve bu durum da plan/ilanda belirtilmiş ise ve muvafakatnamede açıkça bu durum yani denkleştirmenin nasıl yapılacağı, belirlenmemiş ise sadece durumu netleştirmek amacıyla(zira normal koşullarda zaten denkleştirme bu anlama gelir, iki aylık süre içinde fazla saatler, çalışılmayan saatler ile birebir usulde denkleştirilir- eğer önce işe gelmeme -ücretli/ücretsiz, sonra fazla bir çalışma var ise bu durumda telafi çalışması gündeme gelir ki, bu konuda da çalışanın muvafakatının olması gerekeceği için bu kez telafi çalışması uygulaması gerçekleştirilmelidir.)çalışanın denkleştirme esasına dayanan çalışması karşılığı ücretli izin talebi ( birebir denkleştirilen serbest zaman talebi) ile süreç başlar.

Uygulama Adımları:

1.  Eğer ücretli izin (serbest zaman) nedeni denkleştirme uygulaması ise Eczacı tarafından çalışanın özlük dosyasındaki denkleştirme çalışma saatleri hesaplanır.

2.  Eczacı tarafından çalışanın konuyla ilgili yazılı başvurusu (denkleştirme esasına göre serbest zaman talep dilekçesi) alınır.

3.  Belirlenen tarihte çalışanın serbest zaman amaçlı izne çıkışı sağlanır.

4.  Çalışanın SGK bildiriminde puantaj açıklaması olarak, eğer 45 saat aşılmamış ise veya çalışma süresi 45 saatin altında olan işyerlerinde belirlenmiş çalışma süresi aşılmamış ise fazla çalışma /fazla süreler ile çalışma girilmez, denkleştirme çalışması karşılığı ücretli izin kullandığına dair bildirim yapılır.

Denkleştirme Esasında İşveren Talebi ile Ücretli İzin Prosedürü 

Denkleştirme, Tarafların yazılı anlaşması ile veya işveren tarafından alınan ve çalışan tarafından muvafakat verilen bir uygulama şeklinde haftalık olağan çalışma süreleri, haftanın çalışma günlerine eşit olarak dağıtılmadan, (genel olarak) yoğunlaştırılmış iş haftaları biçiminde yapılan bir çalışmadır. Bir dönemde yapılan çalışmanın o dönemde yapılması gereken olağan çalışma süresini geçmemesi gerekir. Denkleştirmenin fazla mesai ücreti gerektirmeyeceği bilinmesine rağmen uygulama sonuna kadar fazla çalışma ücreti/serbest zaman kullanımı bakımından çalışan ile işverenin anlaşmasına bırakılmış da olabilir. Dolayısıyla ( özellikle baştan planlanmamış, koşulları duyurulmamış hallerde) denkleştirme çalışmasının özelliğine uygun olarak ücretli izin(serbest zaman) kullanılmasını işveren de talep edebilir.

Uygulama Adımları:

1.  İlgili departmandan gelen talep üzerine süreç başlar.

2.  Eczacı tarafından çalışanın özlük dosyasındaki denkleştirmeye tabi çalışma saatleri hesaplanır.

3.  Çalışana eczacı tarafından denkleştirme uygulaması kaynaklı ücretli izin kullanacağı dönem hakkında yazılı bildirim yapılır ve bildirimin çalışanın tarafından imzalanması sağlanır. (Ref. Örnekler, İşin Düzenlenmesine İlişkin Şahsi Bildirimler)

4.  Çalışanın serbest zaman kullanımı amaçlı izne çıkışı sağlanır.

5.  SGK bildiriminde puantaj olarak eğer işyerinde uygulanan normal haftalık çalışma süreleri aşılmamış ise fazla çalışma veya fazla süreler ile çalışma değil, denkleştirme çalışması karşılığı ücretli izin kullandığına dair bildirim yapılır.

Denkleştirme Çalışması Prosedürü

Mevzuat

1- 4857 Sayılı İş Kanunu 

2- İş Kanuna İlişkin Çalışma Süreleri Yönetmeliği 

1- 4857 Sayılı İş Kanunu :

Ücret hesap pusulası

Madde 37 - İşveren işyerinde veya bankaya yaptığı ödemelerde işçiye ücret hesabını gösterir imzalı veya işyerinin özel işaretini taşıyan bir pusula vermek zorundadır.

Bu pusulada ödemenin günü ve ilişkin olduğu dönem ile fazla çalışma, hafta tatili, bayram ve genel tatil ücretleri gibi asıl ücrete yapılan her çeşit eklemeler tutarının ve vergi, sigorta primi, avans mahsubu, nafaka ve icra gibi her çeşit kesintilerin ayrı ayrı gösterilmesi gerekir.

Bu işlemler damga vergisi ve her çeşit resim ve harçtan muaftır.

Fazla çalışma ücreti

Madde 41 - Ülkenin genel yararları yahut işin niteliği veya üretimin artırılması gibi nedenlerle fazla çalışma yapılabilir. Fazla çalışma, Kanunda yazılı koşullar çerçevesinde, haftalık kırkbeş saati aşan çalışmalardır. 63 üncü  madde hükmüne göre denkleştirme esasının uygulandığı hallerde, işçinin haftalık ortalama çalışma süresi, normal haftalık iş süresini aşmamak koşulu ile, bazı haftalarda toplam kırkbeş saati aşsa dahi bu çalışmalar fazla çalışma sayılmaz.

Her bir saat fazla çalışma için verilecek ücret normal çalışma ücretinin saat başına düşen miktarının yüzde elli yükseltilmesi suretiyle ödenir.

Haftalık çalışma süresinin sözleşmelerle kırkbeş saatin altında belirlendiği durumlarda yukarıda belirtilen esaslar dahilinde uygulanan ortalama haftalık çalışma süresini aşan ve kırkbeş  saate kadar yapılan çalışmalar fazla sürelerle çalışmalardır. Fazla sürelerle çalışmalarda, her bir saat fazla çalışma için verilecek ücret normal çalışma ücretinin saat başına düşen miktarının yüzde yirmibeş yükseltilmesiyle ödenir.

Fazla çalışma veya fazla sürelerle çalışma yapan işçi isterse, bu çalışmalar karşılığı zamlı ücret yerine, fazla çalıştığı her saat karşılığında bir saat otuz dakikayı, fazla sürelerle çalıştığı her saat karşılığında bir saat onbeş dakikayı serbest zaman olarak kullanabilir.

İşçi hak ettiği serbest zamanı altı ay zarfında, çalışma süreleri içinde ve ücretinde bir kesinti olmadan kullanır.

63 üncü maddenin son fıkrasında  yazılı sağlık nedenlerine dayanan kısa veya sınırlı süreli işlerde ve 69 uncu maddede belirtilen gece çalışmasında fazla çalışma yapılamaz.

Fazla saatlerle çalışmak için işçinin onayının alınması gerekir.

Fazla çalışma süresinin toplamı bir yılda ikiyüzyetmiş saatten fazla olamaz.

(Ek fıkra: 10/9/2014-6552/4 md.) Bu Kanunun 42 nci ve 43 üncü maddelerinde sayılan hâller dışında yer altında maden işlerinde çalışan işçilere fazla çalışma yaptırılamaz.

(Ek fıkra: 10/9/2014-6552/4 md.) Yer altında maden işlerinde çalışan işçilere, bu Kanunun 42 nci ve 43 üncü maddelerinde sayılan hâllerde haftalık otuz yedi buçuk saati aşan her bir saat fazla çalışma için verilecek ücret, normal çalışma ücretinin saat başına düşen miktarının yüzde yüzden az olmamak üzere arttırılması suretiyle ödenir. ⁽¹⁾⁽²⁾

Fazla çalışma ve fazla sürelerle çalışmaların ne şekilde uygulanacağı çıkarılacak yönetmelikte gösterilir.

 Zorunlu nedenlerle fazla çalışma

Madde 42 - Gerek bir arıza sırasında, gerek bir arızanın mümkün görülmesi halinde yahut makineler veya araç ve gereç için hemen yapılması gerekli acele işlerde, yahut zorlayıcı sebeplerin ortaya çıkmasında, işyerinin normal çalışmasını sağlayacak dereceyi aşmamak koşulu ile işçilerin hepsi veya bir kısmına fazla çalışma yaptırılabilir. Bu durumda fazla çalışma yapan işçilere uygun bir dinlenme süresi verilmesi zorunludur.

Şu kadar ki, zorunlu sebeplerle yapılan fazla çalışmalar için 41 inci maddenin birinci, ikinci ve üçüncü fıkraları hükümleri uygulanır.

Olağanüstü hallerde fazla çalışma

Madde 43 - Seferberlik sırasında ve bu süreyi aşmamak şartıyla yurt savunmasının gereklerini karşılayan işyerlerinde fazla çalışmaya lüzum görülürse işlerin çeşidine ve ihtiyacın derecesine göre Bakanlar Kurulu günlük çalışma süresini, işçinin en çok çalışma gücüne çıkarabilir.

Bu suretle fazla çalıştırılan işçiler için verilecek ücret hakkında 41 inci maddenin birinci, ikinci ve üçüncü fıkraları hükümleri uygulanır.

Tatil ücretine girmeyen kısımlar

Madde 50 - Fazla çalışma karşılığı olarak alınan ücretler, primler, işyerinin temelli işçisi olarak normal çalışma saatleri dışında hazırlama, tamamlama, temizleme işlerinde çalışan işçilerin bu işler için aldıkları ücretler ve sosyal yardımlar, ulusal bayram, hafta tatili ve genel tatil günleri için verilen ücretlerin tespitinde hesaba katılmaz.

   Çalışma süresi 

   Madde 63 - Genel bakımdan çalışma süresi haftada en çok kırkbeş saattir. Aksi kararlaştırılmamışsa bu süre, işyerlerinde haftanın çalışılan günlerine eşit ölçüde bölünerek uygulanır. (Ek cümle: 10/9/2014-6552/7 md.; Değişik cümle: 4/4/2015-6645/36 md.) Yer altı maden işlerinde çalışan işçilerin çalışma süresi; günde en çok yedi buçuk, haftada en çok otuz yedi buçuk saattir.

   Tarafların anlaşması ile haftalık normal çalışma süresi, işyerlerinde haftanın çalışılan günlerine, günde onbir saati aşmamak koşulu ile farklı şekilde dağıtılabilir. Bu halde, iki aylık süre içinde işçinin haftalık ortalama çalışma süresi, normal haftalık çalışma süresini aşamaz. Denkleştirme süresi toplu iş sözleşmeleri ile dört aya kadar artırılabilir. (Ek cümle: 6/5/2016-6715/3 md.) Turizm sektöründe dört aylık süre içinde işçinin haftalık ortalama çalışma süresi, normal haftalık çalışma süresini aşamaz; denkleştirme süresi toplu iş sözleşmeleri ile altı aya kadar artırılabilir.

   Çalışma sürelerinin yukarıdaki esaslar çerçevesinde uygulama şekilleri, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı tarafından hazırlanacak bir yönetmelikle düzenlenir.

Telafi çalışması

Madde 64 - Zorunlu nedenlerle işin durması, ulusal bayram ve genel tatillerden önce veya sonra işyerinin tatil edilmesi veya benzer nedenlerle işyerinde normal çalışma sürelerinin önemli ölçüde altında çalışılması veya tamamen tatil edilmesi ya da işçinin talebi ile kendisine izin verilmesi hallerinde, işveren iki ay içinde çalışılmayan süreler için telafi çalışması yaptırabilir. Bu çalışmalar fazla çalışma veya fazla sürelerle çalışma sayılmaz.

Telafi çalışmaları, günlük en çok çalışma süresini aşmamak koşulu ile günde üç saatten fazla olamaz. Tatil günlerinde telafi çalışması yaptırılamaz.

Ücret ile ilgili hükümlere aykırılık

Madde 102 - Bu Kanunun;

a) (Değişik: 17/4/2008-5754/85 md.) 32 nci maddesinde belirtilen ücret ile işçinin bu Kanundan veya toplu iş sözleşmesinden veya iş sözleşmesinden doğan ücret ödemelerini süresi içinde kasden ödemeyen veya eksik ödeyen, 39 uncu maddesinde belirtilen komisyonun belirlediği asgari ücreti işçiye ödemeyen veya noksan ödeyen, ücret, prim, ikramiye ve bu nitelikteki her çeşit istihkakını zorunlu tutulduğu halde özel olarak açılan banka hesabına ödemeyen işveren, işveren vekili ve üçüncü kişiye bu durumda olan her işçi ve her ay için yüzyirmibeş Türk Lirası idari para cezası ,

b) 37 nci maddesine aykırı olarak ücrete ilişkin hesap pusulası düzenlemeyen veya işçi ücretlerinden 38 inci maddeye aykırı olarak ücret kesme cezası veren veya yaptığı ücret kesintisinin sebebini ve hesabını bildirmeyen 52 nci maddedeki belgeyi vermeyen işveren veya işveren vekiline dörtyüzelli Türk Lirası idari para cezası,

c) 41 inci maddesinde belirtilen fazla çalışmalara ilişkin ücreti ödemeyen, işçiye hak ettiği serbest zamanı altı ay zarfında kullandırmayan, fazla saatlerde yapılacak çalışmalar için işçinin onayını almayan işveren veya işveren vekiline, bu durumda olan her işçi için ikiyüzyirmi Türk Lirası idari para cezası,  verilir

2- İş Kanuna İlişkin Çalışma Süreleri Yönetmeliği : 

Amaç ve Kapsam

Madde 1 —Bu Yönetmeliğin amacı, çalışma sürelerinin uygulanmasına ilişkin esasları düzenlemektir.

Dayanak

Madde 2 —Bu Yönetmelik, 22/5/2003 tarihli ve 4857 sayılı İş Kanununun 63 üncü maddesine dayanılarak hazırlanmıştır.

Çalışma Süresi

Madde 3 —Çalışma süresi, işçinin çalıştırıldığı işte geçirdiği süredir. İş Kanununun 66 ncı maddesinin birinci fıkrasında yazılı süreler de çalışma süresinden sayılır. Aynı Kanunun 68 inci maddesi uyarınca verilen ara dinlenmeleri ise, çalışma süresinden sayılmaz.

Ara dinlenmeleri, iklim, mevsim, yöredeki gelenekler ve işin niteliği göz önünde tutularak, yirmidört saat içinde kesintisiz oniki saat dinlenme süresi dikkate alınarak düzenlenir. 4857 sayılı İş Kanununun 69 uncu maddesinin son fıkrası hükmü saklıdır.

Haftalık Normal Çalışma Süresi

Madde 4 —Genel bakımdan çalışma süresi haftada en çok kırkbeş saattir. Aksi kararlaştırılmamışsa bu süre, işyerlerinde haftanın çalışılan günlerine eşit ölçüde bölünerek uygulanır.

Haftanın iş günlerinden birinde kısmen çalışılan işyerlerinde, bu süre haftalık çalışma süresinden düşüldükten sonra, çalışılan sürenin çalışılan gün sayısına bölünmesi suretiyle günlük çalışma süreleri belirlenir.

Günlük çalışma süresi her ne şekilde olursa olsun 11 saati aşamaz.

Bir işçinin bu sınırları aşan sürelerle çalıştırılmasında;

a) 4857 sayılı İş Kanununun 41, 42 ve 43 üncü maddeleri,

b) 79 sayılı Milli Korunma Suçlarının Affına, Milli Korunma Teşkilat, Sermaye ve Fon Hesaplarının Tasfiyesine ve Bazı Hükümler İhdasına Dair Kanunun 6 ncı maddesi

hükümleri uygulanır.

(Ek fıkra:RG-25/8/2017-30165) Yer altı maden işlerinde çalışan işçilerin çalışma süresi; günde en çok yedi buçuk, haftada en çok otuz yedi buçuk saattir.

Denkleştirme Esasına Göre Çalışma

Madde 5 —Tarafların yazılı anlaşması ile haftalık normal çalışma süresi, işyerinde haftanın çalışılan günlerine günde onbir saati aşmamak koşuluyla farklı şekilde dağıtılabilir. Bu halde, yoğunlaştırılmış iş haftası veya haftalarından sonraki dönemde işçinin daha az sürelerle çalıştırılması suretiyle, toplam çalışma süresi, çalışması gereken toplam normal süreyi geçmeyecek şekilde denkleştirilir.

Denkleştirme iki aylık süre içinde tamamlanacak, bu süre toplu iş sözleşmeleri ile dört aya kadar artırılabilecektir. (Ek cümle:RG-25/8/2017-30165) Turizm sektöründe dört aylık süre içinde işçinin haftalık ortalama çalışma süresi, normal haftalık çalışma süresini aşamaz; denkleştirme süresi toplu iş sözleşmeleri ile altı aya kadar artırılabilir.

Parça başına, akort veya götürü gibi yapılan iş tutarına göre ücret ödenen işlerde de bu Yönetmeliğin denkleştirmeye ilişkin hükümleri uygulanır.

Denkleştirme dönemi içinde günlük ve haftalık çalışma süreleri ile denkleştirme süresi uygulamasının başlangıç ve bitiş tarihleri işverence belirlenir.

Kısmi Süreli Çalışma

Madde 6 —İşyerinde tam süreli iş sözleşmesi ile yapılan emsal çalışmanın üçte ikisi oranına kadar yapılan çalışma kısmi süreli çalışmadır.

Telafi Çalışması

Madde 7 —Zorunlu nedenlerle işin durması, ulusal bayram ve genel tatillerden önce veya sonra işyerinin tatil edilmesi veya benzer nedenlerle işyerinde normal çalışma sürelerinin önemli ölçüde altında çalışılması veya tamamen tatil edilmesi ya da işçinin talebi ile kendisine 4857 sayılı İş Kanunu, iş sözleşmeleri ve toplu iş sözleşmeleri ile öngörülen yasal izinleri dışında izin verilmesi hallerinde, işçinin çalışmadığı bu sürelerin telafisi için işçiye yaptırılacak çalışma, telafi çalışmasıdır.

Telafi çalışması yaptıracak işveren; bu çalışmanın 4857 sayılı İş Kanununun 64 üncü maddesinde sayılan nedenlerden hangisine dayandığını açık olarak belirtmek, hangi tarihte çalışmaya başlanacağını, ilgili işçilere bildirmek zorundadır.

Telafi çalışması, kaynağını oluşturan zorunlu nedenin ortadan kalkması ve işyerinin normal çalışma dönemine başlamasını takip eden 2 ay içerisinde yaptırılır. Telafi çalışması, günlük en çok çalışma süresi olan 11 saati aşmamak koşulu ile günde 3 saatten fazla olamaz. Telafi çalışması, tatil günlerinde yaptırılamaz.

Günlük Çalışma Süresinin Duyurulması

Madde 8 —Günlük çalışmanın başlama ve bitiş saatleri ile dinlenme saatleri işyerlerinde işçilere uygun araçlarla duyurulur.

Yapılan işlerin niteliğine göre, işin başlama ve bitiş saatleri işçiler için farklı şekilde düzenlenebilir.

Çalışma Süresinin Belgelenmesi

Madde 9 —İşveren, işçilerin çalışma sürelerini uygun araçlarla belgelemek zorundadır.

Günlük Çalışma Süresinden Daha Az Çalışılacak İşler

Madde 10 —(Mülga:RG-25/8/2017-30165)

Sınırlandırma

Madde 11 —Çalışma süreleriyle ilgili olarak öngörülen sınırlamalar, işyerleri ya da yürütülen işlere değil, işçilerin şahıslarına ilişkindir.

Yürürlük

Madde 12 —Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Yürütme

Madde 13 —Bu Yönetmelik hükümlerini Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı yürütür.