Alt İşveren Sözleşmeleri ve İşlemleri


NEDİR?

Alt İşveren Sözleşmesi Nedir?

Bu sözleşme hazırlanırken şu hususlara dikkat edilir:

1. Alt işverenlik ilişkisinin söz konusu olabilmesi için işin fiziken asıl işverenin işyerinin sınırları içinde yürütülmesi ve üretim sürdüğü sürece devam etmesi gerekir.  Alt işveren çalışanlarını sadece asıl işverene ait işyerinde çalıştırmalıdır. Şayet alt işveren çalışanlarını dönüşümlü olarak asıl işyeri dışında başka işyerlerinde de çalıştırıyor ise, o takdirde ortada bir alt işveren ilişkisi yoktur.

2. İşin anahtar teslimi şeklinde ihale edilmesi halinde asıl işveren alt işveren ilişkisi yoktur. Üretime ilişkin olmayan işler, örneğin, bir ek inşaat yapılması ya da bina onarım işini alan üçüncü kişiler ile kurulan ilişki alt işveren ilişkisi olarak kabul görmemektedir. Bu tür işler daha çok sonucun taahhüt edildiği, belli bir süre sonra işin doğası gereği sona eren eser sözleşmesi kapsamında değerlendirilmektedir.

3. Üretime ilişkin bir ilişkide alt işverenlik ilişkisi söz konusu olabilecektir. Alt işverenlik ilişkisi; İşletmenin ana faaliyet konusunda veya işletmenin ana faaliyeti konusunda olmamasına karşın sürekli ama niteliği gereği yardımcı işlerde kurulabilecektir.

4. Ana faaliyet konusunda alt işverenlik ilişkisi kurulacaksa;   İşin işletmenin ve işin gereği ile teknolojik nedenlerle uzmanlık gerektiren işlerden olması ve bölünebilen bir sürece ilişkin olması gerekir. (Eğer iş genel olarak yardımcı bir iş bile olsa işletmenin ana faaliyet konusu bu yardımcı iş ise bu şart aranacaktır.)

5. Yardımcı işler için bir şart yoktur. Ancak burada bu işin yardımcı iş olup olmadığının kesin tespiti gerekir. Örneğin taşıma işi yardımcı nitelikte bir iş olsa bile ana faaliyet konusu taşıma işi olan bir işyeri için taşıma işi yardımcı iş sayılamaz. Genel olarak üretimin bir parçası sayılmayan, yemek, temizlik, taşıma, yükleme, boşaltma, teknik bakım, güvenlik işleri alt işverene verilebilecek yardımcı nitelikteki işlerdendir.

6. Asıl işveren – alt işveren ilişkisinde her iki işveren de çalışanların ödenmeyen ücretlerinden yıllık ücretli izin, sosyal yardımların ödenmesi gibi çalışan alacaklarından birlikte sorumludurlar.

7. Asıl işveren ve alt işveren ilişkisinde her bir işveren kendi çalışanına talimat verme ve çalıştırma hakkına sahiptir.

8. Asıl işverenin çalışanlarının alt işverene geçirilmesi ve çalıştırılmaya devam ettirilmesi sureti ile alt işveren ilişkisinin kurulması ve daha önce asıl işverene ait işyerinde çalıştırılan çalışan ile alt işveren ilişkisinin kurulması yasaktır. Her iki durumda kurulan ilişki muvazaalı sayılmakta, alt işveren çalışanları başlangıçtan itibaren asıl işverenin çalışanı sayılmaktadır.

9. Asıl işveren, alt işverenin işçilerine karşı o işyeri ile ilgili olarak İş Kanunundan, iş sözleşmesinden veya alt işverenin taraf olduğu toplu iş sözleşmesinden doğan yükümlülüklerinde alt işveren ile birlikte sorumludur. İşçi dilediği takdirde kendisini doğrudan doğruya çalıştıran alt işverene, dilediği takdirde her iki işverene ya da doğrudan asıl işverene karşı talepte bulunabilir. Sözleşmeye konulan birlikte sorumluluğu ortadan kaldırmaya yönelik hükümler geçersizdir.

10. Alt işveren; kendi işyerinin tescili için asıl işverenden aldığı yazılı alt işverenlik sözleşmesi ve gerekli belgeleri 1 ay içinde bölge müdürlüğüne bildirmelidir.

11. Bölge müdürlüğünce tescili yapılan bu işyerine ait belgeler gerektiğinde iş müfettişlerince incelenir. İnceleme sonucunda muvazaalı işlemin tespiti halinde, bu tespite ilişkin gerekçeli müfettiş raporu işverenlere tebliğ edilir. Bu rapora karşı tebliğ tarihinden itibaren otuz iş günü içinde işverenlerce yetkili iş mahkemesine itiraz edilebilir. İtiraz üzerine görülecek olan dava basit yargılama usulüne göre dört ay içinde sonuçlandırılır. Mahkemece verilen kararın temyizi hâlinde Yargıtay altı ay içinde kesin olarak karar verir. Kamu idarelerince bu raporlara karşı yetkili iş mahkemelerine itiraz edilmesi ve mahkeme kararlarına karşı diğer kanun yollarına başvurulması zorunludur. Rapora  otuz iş günü içinde itiraz edilmemiş veya mahkeme muvazaalı işlemin tespitini onamış ise tescil işlemi iptal edilir ve alt işverenin işçileri başlangıçtan itibaren asıl işverenin işçileri sayılır.(4857 s. İş Kanunu m.3).

12. Alt işverenin çalışanları için yapılan bir toplu iş sözleşmesi, asıl işverenin çalışanlarını ilgilendirmediği gibi, asıl işverenin yaptığı toplu iş sözleşmesi de alt işveren çalışanlarını ilgilendirmez.



Devamını Gör
NASIL YAPILIR?

Alt İşveren Sözleşmesi Nasıl Yapılır?

Alt işveren ilişkisinin kurulacağının işyerinin bu iş ile görevli birimine (örneğin satın alma) bildirilmesi ile prosedür başlar.

Prosedür adımlarını doğru uygulamak için inceleyiniz. (Örnekler, Alt İşveren Örnekleri Seti)

Uygulama Adımları: 

1. Asıl işveren ile alt işveren yetkilileri bir araya gelir.

2. Alt işveren ilişkisinin dayanağını oluşturacak alt işveren sözleşmesi hazırlanır. (Ref. Alt işverenlik Sözleşmesi)

Bu sırada dikkat edilmesi gereken noktalar şunlardır :

2.1. Alt işverenin üstleneceği iş asıl iş ise, işin bölünüp bölünemeyeceği, verilen işin işletmenin ve işin gereği ile teknolojik sebeplerle uzmanlık gerektirme koşulunu taşıyıp taşımadığı hususları tespit edilir. Verilen iş işletmenin ve işin gereği olup teknolojik sebeplerle uzmanlık gerektirmiyorsa ve işin bölünmesi mümkün değil ise, kurulan ilişki alt işveren ilişkisi olmayacaktır. Daha sonra bu alt işverenlik ilişkisi yok sayılarak çalışanlar asıl işverenin işçisi sayılabilecektir. Bu riski bilerek sözleşmesel şartları belirlemek gerekir. 

2.2. Alt işverenin üsteleneceği iş yardımcı iş (yemek, temizlik, taşıma, yükleme, boşaltma, teknik bakım, güvenlik işleri ) ise, alt işveren ilişkisi kurulması bakımından bir engel yoktur.  

2.3. Alt işverenin üstleneceği işin, asıl işverene ait işyerinde yürütülen mal ve hizmet üretimine ilişkin olup olmadığı tespit edilmelidir.

3. Alt işveren sözleşmesi asıl ve alt işveren tarafından imzalanır ve birer nüshaları taraflara verilir.

4.  Alt İşverenlik İlişkisinin Kurulmasından Sonra Asıl İşverence İzlenecek Prosedür

4.1. Sözleşme ile kararlaştırılan usul izlenir. Aksi kararlaştırılmadıkça alt işverenlik ilişkisine taraf olan çalışanların özlük dosyası alt işverence tutulur.

Ancak 4857 Sayılı İş Kanununun 2.maddesine göre alt işverenin çalışanlarına karşı o işyeri ile ilgili olarak İş Yasası ve iş sözleşmesinden doğan yükümlülüklerden asıl işverenin de sorumlu olacağı düzenlenmiştir. Alt işverenlik sözleşmesi ile aksi kararlaştırmış olsa dahi ücret ödeme yükümlülüğü, yıllık ücretli izin, sosyal yardımların ödenmemesinden hatta ödenmemiş SGK primlerinden dahi asıl işveren de sorumlu olacağından;

4.1.1. Özlük dosyasının bir örneğinin personel işleri ile görevli birimde bulundurulması yararlı olacaktır. 

4.1.2. Sigortasız işçi çalıştırılmasından, bildirgelerin verilmemesinden, primlerin ödenmemesinden alt işveren ile birlikte sorumluluk söz konusu olduğundan ödemelere ilişkin belgelerin birer suretleri alt işverenden en geç takip eden ay bitimine dek alınır. Bu işlemin takibini personel işleri ile görevli birim yapar.         

5. Alt İşverenlik İlişkisinin Kurulmasından Sonra Alt İşverence İzlenecek Prosedür

5.1. Alt İşverenlik Yönetmeliğinin 5.maddesinin 3.fıkrasına göre bir işyerinde alt-işverenlik ilişkisinin kurulması yeni bir işyeri kurulması olarak değerlendirildiğinden Alt işverenin personel işleri ile görevli birimi;

  • işyeri bildirgesi,          
  • Tüzel kişiler için Ticaret Sicil Gazetesi sureti,
  • İmza sirküleri,
  • Alt işverenlik sözleşmesi ve eklerini

bir ay içinde Bölge Müdürlüğüne verir.

(Bu ilişkinin alt işverenlik ilişkisi olarak tanımlanabilmesi için çalışanların asıl işverenin işyerinde ve münhasıran asıl işverenin işinde çalıştırılması gerekir aksi halde hizmet alım sözleşmesi söz konusu olacaktır.)

5.2. Sözleşmede aksi kararlaştırılmadıkça çalışanın özlük dosyası alt işverence tutulur, ancak asıl işverenin elindeki örnek dosya da alt işveren elindekine paralel olarak tutulmaya devam edilir. Kıdem, yıllık izin ve diğer haklar personel işleri ile görevli birimce hesaplanır.

5.3. Sigortasız işçi çalıştırılmasından, bildirgelerin verilmemesinden, primlerin ödenmemesinden asıl işveren ile birlikte sorumluluk söz konusu olduğundan ödemelere ilişkin belgelerin birer suretleri asıl işverenin ilgili birimine gönderilir. (Dikkat edilmesi gereken husus asıl işverenin sorumluluk halinin dış ilişkide söz konusu olmasıdır. Bir başka deyişle aksi kararlaştırılmadığı sürece çalışan alacaklarının ödenmesi bakımından çalışana, SGK borçlarının ödenmesi bakımından SGK’ya, asıl işveren ödeme yapsa bile alt işverene genel hükümler çerçevesinde rücu edebilecektir. Yine de asıl işvere bakımından bu rücu hükmünün sözleşmede açıkça belirlenmiş olmasında fayda vardır.)

5.4. İş kazası halinde alt-işveren ve asıl-işverenin birlikte sorumlu olmasına karşın;

a. 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanununun 4/a bendine göre hizmet akdi ile bir veya birden fazla işveren tarafından çalıştırılan (işçilerin) sigortalıların iş kazası geçirmeleri halinde işverenleri tarafından kazanın olduğu yerdeki yetkili kolluk kuvvetlerine derhal, işyerinin tescilli bulunduğu Sosyal Güvenlik Kurumu (SGK) müdürlüğüne en geç kazadan sonraki üç iş günü içinde,

b. Ülkemiz ile sosyal güvenlik sözleşmesi imzalanmamış ülkelerde iş üstlenen işverenlerin götürdükleri Türk işçilerinin yurt dışında iş kazası geçirmeleri halinde, işvereni tarafından kazanın olduğu ülkelerdeki yerel kolluk kuvvetlerine derhal, Kuruma ise en geç kazadan sonraki üç iş günü içinde

Burada sürelerin kısa olduğu düşünülürse herhangi bir ihtilaf halinde iyiniyet değerlendirmesi bakımından asıl işverenin haberdar olamayacağı akla geleceğinden bildirimlerin alt işverence yerine getirilmesi gerektiği kuşkusuzdur. Bu sebeple alt işveren personel işleri ile görevli birim iş kazası halinde yukarıdaki süreler içerisinde gerekli bildirimleri yapar. Alt işverenlik sözleşmesine de bu yönde bir hüküm konulup bu görevin alt işverene verilmiş olduğunu açıkça belirlemekte fayda vardır.

5.5. Yine, iş kazası halinde ilk yardım müdahalesi iyiniyet kuralları çerçevesinde yapılır. Ancak çalışana emir talimat verme yetkisi alt işverende olduğuna göre, kaza anında da müdahale yapabilmeye fiziken ve hiyerarşik olarak en yakın işveren alt işveren olduğuna göre, ilk yardım müdehalesi de alt işveren tarafından ivedilikle yerine getirilir. Belirtmek gerekir ki, bu kabulün dışında fiziki gelişme ve işyeri uygulamalarının ortaya çıkması mümkün olup, önemli olan iyi niyet kuralları içinde, kazaya uğrayan çalışanın ve işin en az zarar göreceği şekilde müdahaledir. 



İLGİLİ MEVZUAT


Mevzuat  

1- 4857 Sayılı İş Kanunu

2- 6331 sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Sözleşmesi 

3- 5510 Sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu

4- Alt İşverenlik Yönetmeliği


1- 4857 sayılı İş Kanunu : 

Tanımlar

Madde 2 - Bir iş sözleşmesine dayanarak çalışan gerçek kişiye işçi, işçi çalıştıran gerçek veya tüzel kişiye yahut tüzel kişiliği olmayan kurum ve kuruluşlara işveren, işçi ile işveren arasında kurulan ilişkiye iş ilişkisi denir. İşveren tarafından mal veya hizmet üretmek amacıyla maddi olan ve olmayan unsurlar ile işçinin birlikte örgütlendiği birime işyeri denir.

İşverenin işyerinde ürettiği mal veya hizmet ile nitelik yönünden bağlılığı bulunan ve aynı yönetim altında örgütlenen yerler (işyerine bağlı yerler) ile dinlenme, çocuk emzirme, yemek, uyku, yıkanma, muayene ve bakım, beden ve mesleki eğitim ve avlu gibi diğer eklentiler ve araçlar da işyerinden sayılır.

İşyeri, işyerine bağlı yerler, eklentiler ve araçlar ile oluşturulan iş organizasyonu kapsamında bir bütündür.

(MÜLGA FIKRA RGT: 30.06.2012 RG NO: 28339 KANUN NO: 6331/37) (YÜR. TAR.: 30.12.2012)

İşveren adına hareket eden ve işin, işyerinin ve işletmenin yönetiminde görev alan kimselere işveren vekili denir. İşveren vekilinin bu sıfatla işçilere karşı işlem ve yükümlülüklerinden doğrudan işveren sorumludur.

Bu Kanunda işveren için öngörülen her çeşit sorumluluk ve zorunluluklar işveren vekilleri hakkında da uygulanır. İşveren vekilliği sıfatı, işçilere tanınan hak ve yükümlülükleri ortadan kaldırmaz.

Bir işverenden, işyerinde yürüttüğü mal veya hizmet üretimine ilişkin yardımcı işlerinde veya asıl işin bir bölümünde işletmenin ve işin gereği ile teknolojik nedenlerle uzmanlık gerektiren işlerde iş alan ve bu iş için görevlendirdiği işçilerini sadece bu işyerinde aldığı işte çalıştıran diğer işveren ile iş aldığı işveren arasında kurulan ilişkiye asıl işveren-alt işveren ilişkisi denir. Bu ilişkide asıl işveren, alt işverenin işçilerine karşı o işyeri ile ilgili olarak bu Kanundan, iş sözleşmesinden veya alt işverenin taraf olduğu toplu iş sözleşmesinden doğan yükümlülüklerinden alt işveren ile birlikte sorumludur.

Asıl işverenin işçilerinin alt işveren tarafından işe alınarak çalıştırılmaya devam ettirilmesi suretiyle hakları kısıtlanamaz veya daha önce o işyerinde çalıştırılan kimse ile alt işveren ilişkisi kurulamaz. Aksi halde ve genel olarak asıl işveren alt işveren ilişkisinin muvazaalı işleme dayandığı kabul edilerek alt işverenin işçileri başlangıçtan itibaren asıl işverenin işçisi sayılarak işlem görürler. İşletmenin ve işin gereği ile teknolojik nedenlerle uzmanlık gerektiren işler dışında asıl iş bölünerek alt işverenlere verilemez.

(EKLENMİŞ FIKRA RGT: 12.07.2006 RG NO: 26226 KANUN NO: 5538/18)
Kanuna veya kanunun verdiği yetkiye dayanılarak kurulan kamu kurum ve kuruluşları ile bunların doğrudan veya dolaylı olarak sermayesinin en az yüzde ellisine sahip oldukları ortaklıklarda, 4734 sayılı Kamu İhale Kanunu veya diğer kanun hükümleri çerçevesinde, hizmet alımı amacıyla yapılan sözleşmeler gereğince, yüklenici aracılığıyla çalıştırılanlar, bu şekilde çalışmış olmalarına dayanarak;

a) Bu kurum, kuruluş ve ortaklıklara ait kadro veya pozisyonlara atanmaya,

b) Bu kurum, kuruluş ve ortaklıklara ait işyerlerinin kadro veya pozisyonlarında çalışanlar için toplu iş sözleşmesi, personel kanunları veya ilgili diğer mevzuat hükümlerine göre belirlenen her türlü mali haklar ile sosyal yardımlardan yararlanmaya, hak kazanamazlar.

(EKLENMİŞ FIKRA RGT: 12.07.2006 RG NO: 26226 KANUN NO: 5538/18)
Sekizinci fıkrada belirtilen işyerlerinde yükleniciler dışında kalan işverenler tarafından çalıştırılanlar ile bu işyerlerinin tâbi oldukları ihale mevzuatı çerçevesinde kendi nam ve hesabına sözleşme yaparak üstlendiği ihale konusu işte doğrudan kendileri çalışanlar da aynı hükümlere tâbidir. Sekizinci fıkrada belirtilen kurum, kuruluş veya ortaklıkların sermayesine katıldıkları ortaklıkların kadro veya pozisyonlarında çalışan işçilerin, ortak durumundaki kamu kurum, kuruluş veya ortaklıkların kadro veya pozisyonlarına atanma ya da bu kurum, kuruluş veya ortaklıklarda geçerli olan mali haklar ile sosyal yardımlardan yararlanma talepleri hakkında da sekizinci fıkra hükümleri uygulanır. Hizmet alımına dayanak teşkil edecek sözleşme ve şartnamelere;

a) İşe alınacak kişilerin belirlenmesi ve işten çıkarma yetkisinin kamu kurum, kuruluşları ve ortaklıklarına bırakılması,

b) Hizmet alım sözleşmeleri çerçevesinde ya da geçici işçi olarak aynı iş yerinde daha önce çalışmış olanların çalıştırılmasına devam olunması, yönünde hükümler konulamaz.

İşyerini bildirme

Madde 3 - Bu Kanunun kapsamına giren nitelikte bir işyerini kuran, her ne suretle olursa olsun devralan, çalışma konusunu kısmen veya tamamen değiştiren veya herhangi bir sebeple faaliyetine son veren ve işyerini kapatan işveren, işyerinin unvan ve adresini, çalıştırılan işçi sayısını, çalışma konusunu, işin başlama veya bitme gününü, kendi adını ve soyadını yahut unvanını, adresini, varsa işveren vekili veya vekillerinin adı, soyadı ve adreslerini bir ay içinde bölge müdürlüğüne bildirmek zorundadır.

(DEĞİŞİK FIKRA RGT: 26.05.2008 RG NO: 26887 KANUN NO: 5763/1)
Bu Kanunun 2 nci maddesinin altıncı fıkrasına göre iş alan alt işveren; kendi işyerinin tescili için asıl işverenden aldığı yazılı alt işverenlik sözleşmesi ve gerekli belgelerle birlikte, birinci fıkra hükmüne göre bildirim yapmakla yükümlüdür. Bölge müdürlüğünce tescili yapılan bu işyerine ait belgeler gerektiğinde iş müfettişlerince incelenir. İnceleme sonucunda muvazaalı işlemin tespiti halinde, bu tespite ilişkin gerekçeli müfettiş raporu işverenlere tebliğ edilir. Bu rapora karşı tebliğ tarihinden itibaren (DEĞİŞİK İBARE RGT: 11.09.2014 RG NO: 29116 MÜKERRER KANUN NO: 6552/1)otuz iş günü içinde işverenlerce yetkili iş mahkemesine itiraz edilebilir. (DEĞİŞİK CÜMLE RGT: 11.09.2014 RG NO: 29116 MÜKERRER KANUN NO: 6552/1) İtiraz üzerine görülecek olan dava basit yargılama usulüne göre dört ay içinde sonuçlandırılır. (DEĞİŞİK CÜMLE RGT: 11.09.2014 RG NO: 29116 MÜKERRER KANUN NO: 6552/1)  Mahkemece verilen kararın temyizi hâlinde Yargıtay altı ay içinde kesin olarak karar verir. (DEĞİŞİK CÜMLE RGT: 11.09.2014 RG NO: 29116 MÜKERRER KANUN NO: 6552/1) Kamu idarelerince bu raporlara karşı yetkili iş mahkemelerine itiraz edilmesi ve mahkeme kararlarına karşı diğer kanun yollarına başvurulması zorunludur. Rapora (DEĞİŞİK İBARE RGT: 11.09.2014 RG NO: 29116 MÜKERRER KANUN NO: 6552/1) otuz iş günü içinde itiraz edilmemiş veya mahkeme muvazaalı işlemin tespitini onamış ise tescil işlemi iptal edilir ve alt işverenin işçileri başlangıçtan itibaren asıl işverenin işçileri sayılır.

(EKLENMİŞ FIKRA RGT: 17.06.2003 RG NO: 25141 KANUN NO: 4884/10)
Ancak, şirketlerin tescil kayıtları ise ticaret sicili memurluklarının gönderdiği belgeler üzerinden yapılır ve bu belgeler ilgili ticaret sicili memurluğunca bir ay içinde Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı ilgili bölge müdürlüklerine gönderilir.

(EKLENMİŞ FIKRA RGT: 26.05.2008 RG NO: 26887 KANUN NO: 5763/1)
Asıl işveren-alt işveren ilişkisinin kurulması, bildirimi ve işyerinin tescili ile yapılacak sözleşmede bulunması gerekli diğer hususlara ilişkin usul ve esaslar, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı tarafından çıkarılacak yönetmelikle belirlenir.

İşyerini bildirme yükümlülüğüne aykırılık

Madde 98 -
(DEĞİŞİK FIKRA RGT: 26.05.2008 RG NO: 26887 KANUN NO: 5763/8)
Bu Kanunun 3 üncü maddesinin birinci ve ikinci fıkralarındaki işyeri bildirme yükümlülüğüne aykırı davranan işveren veya işveren vekiline, çalıştırılan her işçi için yüz Yeni Türk Lirası, (MÜLGA İFADE RGT: 30.06.2012 RG NO: 28339 KANUN NO: 6331/37) (YÜR. TAR.: 30.12.2012) 3 üncü maddesinin ikinci fıkrasındaki işyerini muvazaalı olarak bildiren asıl işveren ile alt işveren veya vekillerine ayrı ayrı on bin Yeni Türk Lirası idari para cezası verilir.

Bu para cezasının kesinleşmesinden sonra bildirim yükümlülüğüne aykırılığın sürmesi halinde takip eden her ay için aynı miktar ceza uygulanır.

2- 6331 sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu :

İş kazası ve meslek hastalıklarının kayıt ve bildirimi 

Madde 14 - (1) İşveren;

a) Bütün iş kazalarının ve meslek hastalıklarının kaydını tutar, gerekli incelemeleri yaparak bunlar ile ilgili raporları düzenler.

b) İşyerinde meydana gelen ancak yaralanma veya ölüme neden olmadığı halde işyeri ya da iş ekipmanının zarara uğramasına yol açan veya çalışan, işyeri ya da iş ekipmanını zarara uğratma potansiyeli olan olayları inceleyerek bunlar ile ilgili raporları düzenler.

(2) İşveren, aşağıdaki hallerde belirtilen sürede Sosyal Güvenlik Kurumuna bildirimde bulunur:

a) İş kazalarını kazadan sonraki üç iş günü içinde.

b) Sağlık hizmeti sunucuları veya işyeri hekimi tarafından kendisine bildirilen meslek hastalıklarını, öğrendiği tarihten itibaren üç iş günü içinde.

(3) İşyeri hekimi veya sağlık hizmeti sunucuları; meslek hastalığı ön tanısı koydukları vakaları, Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından yetkilendirilen sağlık hizmeti sunucularına sevk eder.

(4) Sağlık hizmeti sunucuları kendilerine intikal eden iş kazalarını, yetkilendirilen sağlık hizmeti sunucuları ise meslek hastalığı tanısı koydukları vakaları en geç on gün içinde Sosyal Güvenlik Kurumuna bildirir.

(5) Bu maddenin uygulanmasına ilişkin usul ve esaslar, Sağlık Bakanlığının uygun görüşü alınarak Bakanlıkça belirlenir.

İş Sağlığı ve Güvenliği Kurulu 

Madde 22 - (1) Elli ve daha fazla çalışanın bulunduğu ve altı aydan fazla süren sürekli işlerin yapıldığı işyerlerinde işveren, iş sağlığı ve güvenliği ile ilgili çalışmalarda bulunmak üzere kurul oluşturur. İşveren, iş sağlığı ve güvenliği mevzuatına uygun kurul kararlarını uygular.

(2) Altı aydan fazla süren asıl işveren-alt işveren ilişkisinin bulunduğu hallerde;

a) Asıl işveren ve alt işveren tarafından ayrı ayrı kurul oluşturulmuş ise, faaliyetlerin yürütülmesi ve kararların uygulanması konusunda iş birliği ve koordinasyon asıl işverence sağlanır.

b) Asıl işveren tarafından kurul oluşturulmuş ise, kurul oluşturması gerekmeyen alt işveren, koordinasyonu sağlamak üzere vekâleten yetkili bir temsilci atar.

c) İşyerinde kurul oluşturması gerekmeyen asıl işveren, alt işverenin oluşturduğu kurula iş birliği ve koordinasyonu sağlamak üzere vekâleten yetkili bir temsilci atar.

ç) Kurul oluşturması gerekmeyen asıl işveren ve alt işverenin toplam çalışan sayısı elliden fazla ise, koordinasyonu asıl işverence yapılmak kaydıyla, asıl işveren ve alt işveren tarafından birlikte bir kurul oluşturulur.

(3) Aynı çalışma alanında birden fazla işverenin bulunması ve bu işverenlerce birden fazla kurulun oluşturulması hâlinde işverenler, birbirlerinin çalışmalarını etkileyebilecek kurul kararları hakkında diğer işverenleri bilgilendirir.

3- 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu :

İşyerleri ve İşverenlere İlişkin Hükümler

İşyeri, işyerinin bildirilmesi, devri, intikali ve nakli

Madde 11- İşyeri, sigortalı sayılanların maddî olan ve olmayan unsurlar ile birlikte işlerini yaptıkları yerlerdir.

İşyerinde üretilen mal veya verilen hizmet ile nitelik yönünden bağlılığı bulunan ve aynı yönetim altında örgütlenen işyerine bağlı yerler, dinlenme, çocuk emzirme, yemek, uyku, yıkanma, muayene ve bakım, beden veya meslek eğitimi yerleri, avlu ve büro gibi diğer eklentiler ile araçlar da işyerinden sayılır.

İşveren, örneği Kurumca hazırlanacak işyeri bildirgesini en geç sigortalı çalıştırmaya başladığı tarihte, Kuruma vermekle yükümlüdür. Şirket kuruluşu aşamasında, çalıştıracağı sigortalı sayısını ve bunların işe başlama tarihini, ticaret sicili memurluklarına bildiren işverenlerin, bu bildirimleri Kuruma yapılmış sayılır. Ticaret sicili memurlukları, kendilerine yapılan bu bildirimi en geç on gün içinde Kuruma bildirmek zorundadır.

29/6/1956 tarihli ve 6762 sayılı Türk Ticaret Kanunu hükümlerine tâbi şirketlerin nevilerinin değişmesi, birleşmesi veya diğer bir şirkete katılması durumunda, bu hususların ticaret siciline tesciline ilişkin ilân tarihini; adi şirketlerde şirkete yeni ortak alınması durumunda ise en geç yeni ortağın alındığı tarihi takip eden on gün içinde, işyeri bildirgesi ile Kuruma bildirilmek zorundadır.

İşyerinin faaliyette bulunduğu adresten başka bir ildeki adrese nakledilmesi, sigortalı çalıştırılan bir işin veya işyerinin başka bir işverene devredilmesi veya intikal etmesi halinde, işyerinin nakledildiği, yeni işverenin işi veya işyerini devraldığı tarihi takip eden on gün içinde, işyerinin miras yoluyla intikali halinde ise mirasçıları, ölüm tarihinden itibaren en geç üç ay içinde, işyeri bildirgesini Kuruma vermekle yükümlüdür. İşyerinin aynı il sınırları içinde Kurumun diğer bir ünitesinin görev alanına giren başka bir adrese nakledilmesi halinde, adres değişikliğinin yazı ile bildirilmesi yeterlidir. Bu işlerde çalışan sigortalıların, sigorta hak ve yükümlülükleri devam eder.

Valilikler, belediyeler ve ruhsat vermeye yetkili diğer kamu ve özel hukuk tüzel kişileri, yapı ruhsatı ve diğer tüm ruhsat veya ruhsat niteliği taşıyan işlemlerine ilişkin bilgi ve belgeler ile varsa bunların verilmesine esas olan istihdama ilişkin bilgileri, verildiği tarihten itibaren bir ay içinde Kuruma bildirmekle yükümlüdürler.

Bu maddede belirtilen yükümlülükleri yerine getirmeyenler hakkında, 102 nci maddenin birinci fıkrasının (b) bendi uyarınca idarî para cezası uygulanır. İdarî para cezası uygulanması, bu yükümlülüklerin yerine getirilmesine engel teşkil etmez.

Alt işveren, asıl işverenin işyerinde çalıştırdığı sigortalıları, işverenle aralarında yaptıkları sözleşmenin ibrazı kaydıyla, Kurumdan alacağı özel bir numara ile asıl işverenin kayıtlı olduğu dosyadan bildirir.

İşyeri bildirgesinin verilmemesi veya geç verilmesi, bu Kanunda belirtilen hak ve yükümlülükleri ortadan kaldırmaz. İşyeri bildirgesinin şekli ve içeriği ile bu maddenin uygulanmasına ilişkin usûl ve esaslar Kurum tarafından çıkarılacak yönetmelikle düzenlenir.

İşveren, işveren vekili, geçici iş ilişkisi kurulan işveren ve alt işveren

Madde 12- 4 üncü maddenin birinci fıkrasının (a) ve (c) bentlerine göre sigortalı sayılan kişileri çalıştıran gerçek veya tüzel kişiler ile tüzel kişiliği olmayan kurum ve kuruluşlar işverendir.

İşveren adına ve hesabına, işin veya görülen hizmetin bütününün yönetim görevini yapan kimse, işveren vekilidir. Bu Kanunda geçen işveren deyimi, işveren vekilini de kapsar. İşveren vekili ve 4857 sayılı İş Kanununda tanımlanan geçici iş ilişkisi kurulan işveren, bu Kanunda belirtilen yükümlülüklerinden dolayı işveren ile birlikte müştereken ve müteselsilen sorumludur. (EKLENMİŞ CÜMLE RGT: 09.08.2016 RG NO: 29796 KANUN NO: 6728/46) Bu Kanun gereği internet, elektronik ve benzeri ortamda Kuruma gönderilecek muhtasar ve prim hizmet beyannamesinin defter ve kayıtlara ve bu kayıtların dayanağını teşkil eden belgelere uygun olmamasından işverenlerle birlikte yazılı sözleşme ile yetki verilmiş serbest muhasebeci, serbest muhasebeci mali müşavir ve yeminli mali müşavirler de müştereken ve müteselsilen sorumludur. (EKLENMİŞ CÜMLE RGT: 09.08.2016 RG NO: 29796 KANUN NO: 6728/46) Bu fıkranın uygulanmasına ilişkin usul ve esaslar Kurum tarafından çıkarılan yönetmelikle düzenlenir.

4 üncü maddenin ikinci fıkrasının (a) bendine tâbi olanlar hakkında, işverenlerin bu Kanunda belirtilen yükümlülükleri, bunları çalıştıran işçi sendikaları (EKLENMİŞ İBARE RGT: 08.05.2008 RG NO: 26870 KANUN NO: 5754/66) ve konfederasyonları veya işveren tarafından; 4 üncü maddenin (DEĞİŞİK İBARE RGT: 08.05.2008 RG NO: 26870 KANUN NO: 5754/65) (KOD 1) dördüncü fıkrasına tâbi olanlar hakkında, işverenlerin bu Kanunda belirtilen yükümlülükleri, bunları çalıştıran kamu idareleri veya eğitim gördükleri okullar tarafından yerine getirilir.

2/7/1941 tarihli ve 4081 sayılı Çiftçi Mallarının Korunması Hakkında Kanuna göre çalıştırılanlar hakkında, işverenlerin bu Kanunda belirtilen yükümlülükleri, bunları çalıştırmaya yetkili makam tarafından yerine getirilir.

Ceza infaz kurumları ile tutukevleri bünyesinde oluşturulan tesis, atölye ve benzeri ünitelerde çalıştırılan hükümlü ve tutukluların işvereni, Ceza İnfaz Kurumları ile Tutukevleri İş Yurtları Kurumu, işveren vekilleri ise Ceza İnfaz Kurumları ile Tutukevleri İş Yurtları Kurumunun sorumlu müdür ve amirleridir.

Bir işverenden, işyerinde yürüttüğü mal veya hizmet üretimine ilişkin bir işte veya bir işin bölüm veya eklentilerinde, iş alan ve bu iş için görevlendirdiği sigortalıları çalıştıran üçüncü kişiye alt işveren denir. Sigortalılar, üçüncü bir kişinin aracılığı ile işe girmiş ve bunlarla sözleşme yapmış olsalar dahi, asıl işveren, bu Kanunun işverene yüklediği yükümlülüklerden dolayı alt işveren ile birlikte sorumludur.

İş kazasının tanımı, bildirilmesi ve soruşturulması

Madde 13 - İş kazası;

a) Sigortalının işyerinde bulunduğu sırada,

(DEĞİŞİK BENT RGT: 08.05.2008 RG NO: 26870 KANUN NO: 5754/8) (KOD 1) 
b) İşveren tarafından yürütülmekte olan iş nedeniyle sigortalı kendi adına ve hesabına bağımsız çalışıyorsa yürütmekte olduğu iş nedeniyle,

c) Bir işverene bağlı olarak çalışan sigortalının, görevli olarak işyeri dışında başka bir yere gönderilmesi nedeniyle asıl işini yapmaksızın geçen zamanlarda,

(DEĞİŞİK BENT RGT: 08.05.2008 RG NO: 26870 KANUN NO: 5754/8)
d) Bu Kanunun 4 üncü maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi kapsamındaki emziren kadın sigortalının, iş mevzuatı gereğince çocuğuna süt vermek için ayrılan zamanlarda,

e) Sigortalıların, işverence sağlanan bir taşıtla işin yapıldığı yere gidiş gelişi sırasında, meydana gelen ve sigortalıyı hemen veya sonradan bedenen ya da ruhen (DEĞİŞİK İBARE RGT: 03.05.2013 RG NO: 28636 KANUN NO: 6462/1) engelli hâle getiren olaydır.

İş kazasının 4 üncü maddenin birinci fıkrasının;

a) (a) bendi ile 5 inci madde kapsamında bulunan sigortalılar bakımından bunları çalıştıran işveren tarafından, o yer yetkili kolluk kuvvetlerine derhal ve Kuruma da en geç kazadan sonraki üç işgünü içinde,

b) (b) bendi kapsamında bulunan sigortalı bakımından kendisi tarafından, bir ayı geçmemek şartıyla rahatsızlığının bildirim yapmaya engel olmadığı günden sonra üç işgünü içinde,


c) (MÜLGA BENT RGT: 08.05.2008 RG NO: 26870 KANUN NO: 5754/8)

(DEĞİŞİK PARAGRAF RGT: 08.05.2008 RG NO: 26870 KANUN NO: 5754/8)
İş kazası ve meslek hastalığı bildirgesi ile doğrudan ya da taahhütlü posta ile Kuruma bildirilmesi zorunludur. Bu fıkranın (a) bendinde belirtilen süre, iş kazasının işverenin kontrolü dışındaki yerlerde meydana gelmesi halinde, iş kazasının öğrenildiği tarihten itibaren başlar.

Kuruma bildirilen olayın iş kazası sayılıp sayılmayacağı hakkında bir karara varılabilmesi için gerektiğinde, Kurumun denetim ve kontrol ile yetkilendirilen memurları tarafından veya Bakanlık iş müfettişleri vasıtasıyla soruşturma yapılabilir. Bu soruşturma sonunda yazılı olarak bildirilen hususların gerçeğe uymadığı ve olayın iş kazası olmadığı anlaşılırsa, Kurumca bu olay için yersiz olarak yapılmış bulunan ödemeler, ödemenin yapıldığı tarihten itibaren gerçeğe aykırı bildirimde bulunanlardan, 96 ncı madde hükmüne göre tahsil edilir.

İş kazası ve meslek hastalığı bildirgesinin şekli ve içeriği, verilme usûlü ile bu maddenin uygulanmasına ilişkin usûl ve esaslar, Kurum tarafından çıkarılacak yönetmelikle düzenlenir.

4- 27.09.2008 tarihli Alt İşverenlik Yönetmeliği :

BİRİNCİ BÖLÜM

Amaç ve Kapsam, Dayanak ve Tanımlar

Amaç ve kapsam

             MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin amacı, 22/5/2003 tarihli ve 4857 sayılı İş Kanunu kapsamında asıl işveren-alt işveren ilişkisinin kurulma şartlarını, alt işverene ait işyerinin bildirimini, tescilini, alt işverenlik sözleşmesinde bulunması gereken hususları düzenlemektir.

             Dayanak

             MADDE 2 – (1) Bu Yönetmelik, 22/5/2003 tarihli ve 4857 sayılı İş Kanununun 3 üncü maddesi hükmüne dayanılarak hazırlanmıştır.

             Tanımlar

             MADDE 3 – (1) Bu Yönetmelikte geçen;

             a) Alt işveren: Bir işverenden, işyerinde yürütülen mal veya hizmet üretimine ilişkin yardımcı işlerde veya asıl işin bir bölümünde işletmenin ve işin gereği ile teknolojik nedenlerle uzmanlık gerektiren işlerde iş alan, bu iş için görevlendirdiği işçilerini sadece bu işyerinde aldığı işte çalıştıran gerçek veya tüzel kişiyi yahut tüzel kişiliği olmayan kurum ve kuruluşları,

             b) Alt işverenlik sözleşmesi: Asıl işveren ile alt işveren arasında yazılı olarak yapılan ve 10 uncu maddede belirtilen hususları ihtiva eden sözleşmeyi,

             c) Asıl iş: Mal veya hizmet üretiminin esasını oluşturan işi,

             ç) Asıl işveren: İşyerinde yürüttüğü mal veya hizmet üretimine ilişkin yardımcı işleri veya asıl işin bir bölümünde işletmenin ve işin gereği ile teknolojik nedenlerle uzmanlık gerektiren işleri diğer işverene veren, asıl işte kendisi de işçi çalıştıran gerçek veya tüzel kişiyi yahut tüzel kişiliği olmayan kurum ve kuruluşları,

             d) Bakanlık: Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığını,

             e) Bölge Müdürlüğü: İşyerinin kayıtlı olduğu Bakanlık Bölge Müdürlüğünü,

             f) Kanun: 22/5/2003 tarihli ve 4857 sayılı İş Kanununu,

             g) Muvazaa:

             1) İşyerinde yürütülen mal veya hizmet üretimine ilişkin asıl işin bir bölümünde uzmanlık gerektirmeyen işlerin alt işverene verilmesini,

             2) Daha önce o işyerinde çalıştırılan kimse ile kurulan alt işverenlik ilişkisini,

             3) Asıl işveren işçilerinin alt işveren tarafından işe alınarak hakları kısıtlanmak suretiyle çalıştırılmaya devam ettirilmesini,

             4) Kamusal yükümlülüklerden kaçınmak veya işçilerin iş sözleşmesi, toplu iş sözleşmesi yahut çalışma mevzuatından kaynaklanan haklarını kısıtlamak ya da ortadan kaldırmak gibi tarafların gerçek iradelerini gizlemeye yönelik işlemleri,

             ihtiva eden sözleşmeyi,

             ğ) Yardımcı iş: İşyerinde yürütülen mal veya hizmet üretimine ilişkin olmakla beraber doğrudan üretim organizasyonu içerisinde yer almayan, üretimin zorunlu bir unsuru olmayan ancak asıl iş devam ettikçe devam eden ve asıl işe bağımlı olan işi,

             ifade eder.

İKİNCİ BÖLÜM

Asıl İşveren-Alt İşveren İlişkisinin Kurulması, Bildirimi ve İşyerinin Tescili

             Asıl işveren-alt işveren ilişkisinin kurulma şartları

             MADDE 4 – (1) Asıl işveren alt işveren ilişkisinin kurulabilmesi için;

             a) Asıl işverenin işyerinde mal veya hizmet üretimi işlerinde çalışan kendi işçileri de bulunmalıdır.

             b) Alt işverene verilen iş, işyerinde mal veya hizmet üretiminin yardımcı işlerinden olmalıdır. Asıl işin bölünerek alt işverene verilmesi durumunda ise, verilen iş işletmenin ve işin gereği ile teknolojik nedenlerle uzmanlık gerektiren bir iş olmalıdır.

             c) Alt işveren, üstlendiği iş için görevlendirdiği işçilerini sadece o işyerinde aldığı işte çalıştırmalıdır.

             ç) Alt işverene verilen iş, işyerinde yürütülen mal veya hizmet üretimine ilişkin bir iş olmalı, asıl işe bağımlı ve asıl iş sürdüğü müddetçe devam eden bir iş olmalıdır.

             d) Alt işveren, daha önce o işyerinde çalıştırılan bir kimse olmamalıdır. Ancak daha önce o işyerinde çalıştırılan işçinin bilahare tüzel kişi şirketin ya da adi ortaklığın hissedarı olması, alt işveren ilişkisi kurmasına engel teşkil etmez.

             İşyerini bildirme

             MADDE 5 – (1) Alt işveren, kendi işyeri için Kanunun 3 üncü maddesinin birinci fıkrası hükmüne göre bildirim yapmakla yükümlüdür.

             (2) Alt işveren, işyerinin tescili için şekli Bakanlıkça belirlenen işyeri bildirgesi ile birlikte 6 ncı maddede belirtilen belgeleri bölge müdürlüğüne verir.

             (3) Bir işyerinde her ne suretle olursa olsun asıl işveren-alt işveren ilişkisinin kurulması yeni bir işyeri kurulması olarak değerlendirilir.

             İşyeri bildirgesi ile birlikte verilecek belgeler

             MADDE 6 – (1) İşyeri bildirgesi ile birlikte;

             a) Tüzel kişiler için Ticaret Sicil Gazetesi sureti,

             b) İmza sirküleri,

             c) Alt işverenlik sözleşmesi ve ekleri,

             bölge müdürlüğüne verilir.

             İşyeri tescili

             MADDE 7 – (1) Bölge müdürlüğünce, 5 inci maddenin birinci fıkrası uyarınca bildirimde bulunan alt işverenin işyeri tescil edilerek işyeri için bir sicil numarası verilir.

             (2) İşyeri bildirgesinde beyan edilen bilgilerin ve eklenmesi gereken belgelerin eksik veya gerçeğe aykırı olması hâlinde işyerinin tescili yapılmaz.

             Kayıt dışı alt işveren işyerlerinin tescil işlemleri

             MADDE 8 – (1) Sosyal Güvenlik Kurumu müfettişleri veya diğer kamu kurum ve kuruluşlarının denetim elemanlarınca işyerlerinde yapılan denetimlerde ya da ihale makamları, ruhsata tabi işlerde (maden arama ve işletme, inşaat, taş ocağı ve benzeri) ruhsatı veren merciler (valilikler, kaymakamlıklar, belediyeler), sosyal güvenlik il müdürlükleri, vergi daireleri de kendi mevzuatları açısından yaptıkları işlemler sırasında, işyerlerinin Kanunun 3 üncü maddesine göre ilgili bölge müdürlüğüne bildirimde bulunup bulunmadığını kontrol ederler. Bildirim yapmamış olan işyerlerinin unvan ve adreslerini ilgili bölge müdürlüğüne bir yazı ile en geç 15 gün içinde bildirirler.

             (2) Denetim elemanlarınca veya kamu kurumlarınca yapılan bildirimler dikkate alınarak bölge müdürlüğünce Kanunun 3 üncü maddesine göre gerekli işlemler yapılır.

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

Alt İşverenlik Sözleşmesi, Asıl İşin Bölünmesi ve Muvazaanın İncelenmesi

             Alt işverenlik sözleşmesi

             MADDE 9 – (1) Alt işverenlik sözleşmesi asıl işveren ile alt işveren arasında yazılı şekilde yapılır.

             (2) Asıl işveren ile alt işveren arasında yapılan ve işin üstlenilmesine esas teşkil eden sözleşmede, 10 uncu maddede yer alan hususların bulunması hâlinde söz konusu sözleşme alt işverenlik sözleşmesi olarak kabul edilebilir.

             Alt işverenlik sözleşmesinde yer alması gereken hususlar

             MADDE 10 – (1) Alt işverenlik sözleşmesinde;

             a) Asıl işveren ile alt işverenin işyeri unvanı ve adresi,

             b) Asıl işveren ile alt işverenin tüzel kişiliği ya da tüzel kişiliği olmayan kurum ve kuruluş olması hâlinde işveren vekillerinin adı soyadı ve adresi,

             c) İşyerinde yürütülen asıl işin ne olduğu,

             ç) Alt işverene verilen işin ne olduğu,

             d) Alt işverene asıl işin bir bölümü veriliyor ise; verilen işin işletmenin ve işin gereği ile teknolojik sebeplerle uzmanlık gerektirme koşuluna ilişkin teknik açıklama,

             e) Taraflarca öngörülmüş ise işin başlama ve bitiş tarihleri,

             f) Alt işverenin faaliyetlerini işyerinin hangi bölümünde gerçekleştireceği,

             g) Kanunun 2 nci maddesinde yer alan; asıl işverenin, alt işverenin işçilerine karşı o işyeriyle ilgili olarak Kanundan, iş sözleşmesinden veya alt işverenin taraf olduğu toplu iş sözleşmesinden doğan yükümlülüklerinden, alt işveren ile birlikte sorumlu olacağı,

             ğ) Alt işverenlik sözleşmesinin yapılmasından önce asıl işveren tarafından çalıştırılan işçilerin alt işveren tarafından işe alınması hâlinde, bu işçilerin haklarının kısıtlanamayacağı,

             h) Alt işverene verilen işin taraflar açısından yürütülme esasları,

             ı) Asıl işveren veya vekili ile alt işveren veya vekilinin imzası,

             hususlarına yer verilir.

             (2) Bir işyerinde, işletmenin ve işin gereği ile teknolojik sebeplerle uzmanlık gerektiren bir işin alt işverene verilmesi hâlinde, alt işverenin uzmanlığını belgelendirmesi amacıyla sözleşme kapsamındaki işe uygun; iş ekipmanı listesi, iş bitirme belgesi, operatör ve teknik eleman sertifikaları sözleşmeye eklenir.

             İşletmenin ve işin gereği ile teknolojik sebeplerle uzmanlık gerektiren iş

             MADDE 11 – (1) İşletmenin ve işin gereği ile teknolojik sebeplerle uzmanlık gerektiren iş, mal veya hizmet üretiminin zorunlu unsurlarından olan, işin niteliği gereği işletmenin kendi uzmanlığı dışında ayrı bir uzmanlık gerektiren iştir.

             (2) İşverenin kendi işçileri ve yönetim organizasyonu ile mal veya hizmet üretimi yapması esastır.

             (3) Ancak asıl iş;

             a) İşletmenin ve işin gereği,

             b) Teknolojik sebeplerle uzmanlık gerektirmesi,

             şartlarının birlikte gerçekleşmesi hâlinde bölünerek alt işverene verilebilir.

             (4) Asıl işin bir bölümünde iş alan alt işveren, üstlendiği işi bölerek bir başka işverene veremez.

             Muvazaanın incelenmesi

             MADDE 12 – (1) 7 nci madde uyarınca tescili yapılan işyeri için 6 ncı maddede belirtilen belgelerde Kanuna aykırılık veya muvazaa kanaatini oluşturan delillerin bulunması hâlinde, söz konusu belgeler gerekçesi ile birlikte incelenmek üzere bölge müdürlüğünce iş teftiş grup başkanlığına intikal ettirilir.

             (2) Muvazaanın incelenmesinde özellikle;

             a) Alt işverene verilen işin, işyerinde asıl işveren tarafından yürütülen mal veya hizmet üretimine ilişkin asıl işin yardımcı işlerinden olup olmadığı,

             b) Alt işverene verilen işin işletmenin ve işin gereği ile teknolojik nedenlerle uzmanlık gerektiren bir iş olup olmadığı,

             c) Alt işverenin daha önce o işyerinde çalıştırılan bir kişi olup olmadığı,

             ç) Alt işverenin işe uygun yeterli ekipman ile tecrübeye sahip olup olmadığı,

             d) İstihdam edeceği işçilerin niteliklerinin yapılacak işe uygun olup olmadığı,

             e) Alt işverene verilen işte asıl işveren adına koordinasyon ve denetimle görevlendirilenlerden başka asıl işverenin işçisinin çalışıp çalışmadığı,

             f) Yapılan alt işverenlik sözleşmesinin iş hukukunun öngördüğü kamusal yükümlülüklerden kaçınmayı amaçlayıp amaçlamadığı,

             g) Yapılan alt işverenlik sözleşmesinin işçilerin iş sözleşmesi, toplu iş sözleşmesi yahut mevzuattan kaynaklanan bireysel veya kolektif haklarını kısıtlamaya ya da ortadan kaldırmaya yönelik yapılıp yapılmadığı,

             hususları göz önünde bulundurulur.

             İnceleme sonucu yapılacak işlemler (1)

             MADDE 13 – (Değişik:RG-25/8/2017-30165)

(1) Asıl işveren - alt işveren ilişkisinin iş müfettişlerince incelenmesi sonucunda muvazaanın tespitine ilişkin gerekçeli müfettiş raporu ve tutulan tutanaklar Çalışma ve İş Kurumu İl Müdürlüğünce işverenlere tebliğ edilir. Tebliğ tarihinden itibaren otuz işgünü içinde işverenlerce yetkili iş mahkemesine itiraz edilebilir. İtiraz üzerine görülecek olan dava basit yargılama usulüne göre dört ay içinde sonuçlandırılır. Mahkemece verilen kararın temyizi hâlinde Yargıtay altı ay içinde kesin olarak karar verir. Kamu idarelerince bu raporlara karşı yetkili iş mahkemelerine itiraz edilmesi ve mahkeme kararlarına karşı diğer kanun yollarına başvurulması zorunludur.

(2) Rapora otuz iş günü içinde itiraz edilmemiş veya mahkeme muvazaalı işlemin tespitini onamış ise tescil işlemi iptal edilir ve alt işverenin işçileri başlangıçtan itibaren asıl işverenin işçileri sayılır.

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM

Çeşitli ve Son Hükümler

             Geçiş hükmü

             GEÇİCİ MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarihten önce kurulan ve hâlen devam eden asıl işveren-alt işveren ilişkisinde 10 uncu maddenin ikinci fıkrasında belirtilen belgeler aranmaz.

             Yürürlük

             MADDE 14 – (1) Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

             Yürütme

             MADDE 15 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerini Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı yürütür.



İndirilebilir Evraklara Göz Atın

Alt İşveren Çalışanının Rekabet Etmeme ve Gizlilik Taahhüdü

E-STORE

Alt İşveren Çalışanının Rekabet Etmeme ve Gizlilik Taahhüdü FORMUNU İNDİR

E-STORE

Alt İşverenlik Örnek Sözleşmesi

E-STORE

Alt İşverenlik Örnek Sözleşmesi FORMUNU İNDİR

E-STORE